-ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ-
Καλούνται οι Δικηγόροι που επιθυμούν να διορίζονται, αυτεπάγγελτα, συνήγοροι, να δηλώσουν στη Γραμματεία του Συλλόγου μέχρι 27/02/2015.
Από τη Γραμματεία του Δ.Σ.Β.
Καλούνται οι Δικηγόροι που επιθυμούν να διορίζονται, αυτεπάγγελτα, συνήγοροι, να δηλώσουν στη Γραμματεία του Συλλόγου μέχρι 27/02/2015.
Από τη Γραμματεία του Δ.Σ.Β.
ΕΤΑΑ: Παρατείνεται η προθεσμία καταβολής ασφαλιστικών εισφορών 2014
Το διοικητικό συμβούλιο του Ενιαίου Ταμείου Ανεξάρτητα Απασχολουμένων αποφάσισε τη παράταση της προθεσμίας καταβολής ασφαλιστικών εισφορών έτους 2014.
Το Διοικητικό Συμβούλιο του Ενιαίου Ταμείου Ανεξάρτητα Απασχολουμένων (ΕΤΑΑ), κατά την συνεδρίαση του τη Πέμπτη 19/2/2015, έκανε δεκτή κατά πλειοψηφία, την εισήγηση της Διοικούσας Επιτροπής του Τομέα Ασφάλισης Νομικών και παρατείνει έως τις 30 Απριλίου 2015, την προθεσμία καταβολής των ασφαλιστικών εισφορών του έτους 2014 για όλους τους τομείς ασφάλισης του Τομέα Νομικών (Ταμείο Νομικών, ΤΕΑΔ, ΤΠΔΑ κλπ), χωρίς έννομες συνέπειες για τους ασφαλισμένους και τους εργοδότες.
ΑΠΟ Δ.Σ.Β.
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Απαντώντας στο εύλογο ερώτημα συναδέλφων μας, για το αν πρόκειται να μοιραστεί μέρισμα εντός του Φεβρουαρίου προκειμένου να βοηθηθούν στην καταβολή των ασφαλιστικών εισφορών, θα θέλαμε να ενημερώσουμε τα εξής:
Α) Το Δ.Σ. του Δ.Σ.Β. στη συνεδρίασή του της 14/2/2015 αποφάσισε η καταβολή του μερίσματος , λόγω μη επαρκών σήμερα διαθέσιμων , να γίνει τη Μεγάλη Εβδομάδα , ήτοι στο διάστημα 6-9 Απριλίου 2015.
Β) Με βάση τα διαθέσιμα χρηματικά ποσά του Ταμείου Συνεργασίας , αν μοιραζόταν στα τέλη Φεβρουαρίου μέρισμα, αυτό θα περιοριζόταν στα 70 περίπου ευρώ, ποσό εξαιρετικά μικρό σε σχέση με τις ανάγκες των συναδέλφων.
Γ) Τα αίτια δραματικής μείωσης του μερίσματος πρέπει να αναζητηθούν στους εξής παράγοντες:
α) Στην οικονομική κρίση, που περιορίζει τη δυνατότητα των πολιτών να παρίστανται στα δικαστήρια με δικηγόρο. β) Στην κατάργηση της υποχρεωτικής παράστασης δικηγόρων κατά τη σύνταξη των συμβολαίων, που ούτως ή άλλως έχουν ελαχιστοποιηθεί. γ) Στην απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του Συλλόγου μας της 31/1/2013, που τροποποίησε την προγενέστερη απόφαση της 9-10-1989, με συνέπεια το παρακρατούμενο ποσοστό του 20% επί των εκδιδόμενων διπλοτύπων από το Δ.Σ.Β. να μειωθεί στο 10%. δ) Στην προηγηθείσα αποχή από τα καθήκοντα μας , που κάλυψε όλο τον Δεκέμβριο, σε συνδιασμό με τη μη διεξαγωγή δικών στις γιορτές μέχρι τις 7-1-20015, αλλά και στην περίοδο πριν και μετά τις εκλογές της 25-1-2015.
Δ) Το ταμείο του Δικηγορικού Συλλόγου δεν έχει καμία σχέση με το Ταμείο Συνεργασίας, αφού τα δύο ταμεία εξυπηρετούν διαφορετικούς σκοπούς. Επομένως χρήματα από το ταμείο του Συλλόγου μόνον με τη μορφή δανείου θα μπορούσαν να χορηγηθούν στο Ταμείο Συνεργασίας. Το γεγονός όμως ότι το τελευταίο οφείλει ήδη στο πρώτο 30.000 ευρώ καθιστά αποτρεπτική στην παρούσα φάση τη συγκεκριμένη λύση.
Το Δ.Σ. παραμένοντας αμετακίνητο στην απόφαση για διατήρηση του Ταμείου Συνεργασίας, είναι πρόθυμο να ακούσει κάθε πρόταση που θα μπορούσε να συμβάλλει όχι μόνο στη διατήρηση , αλλά και στη διεύρυνση των πόρων του. Για την ώρα ζητούμε από τους συναδέλφους την κατανόησή τους για την αδυναμία καταβολής μερίσματος τον μήνα Φεβρουάριο.
Ο Πρόεδρος Ο Γεν. Γραμματέας Ο Ταμίας
Λάζαρος Δημ. Γαϊτάνης Βασίλειος Αθαν. Μπακαλιάνος Μιχαήλ Βασιλικός
Με απαντητική επιστολή του προς το Υπουργείο Δικαιοσύνης ο Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου της Αθήνας, Β. Αλεξανδρής αναλύει τους σοβαρούς νομικούς λόγους για τους οποίους, προσήκει, όπως επισημαίνει, η συμμετοχή της Ελληνικής Δημοκρατίας στην ανοιγείσα δικαστική διαδικασία στο Δικαστήριο της Ευρωπαικής Ένωσης(Δ.Ε.Ε), μετά από Προδικαστικό ερώτημα του Συνταγματικού Δικαστηρίου του Βελγίου(C-543/14), σχετικά με την επιβολή Φ.Π.Α στις δικηγορικές υπηρεσίες.
Σύμφωνα με την επιστολή, η παρέμβαση της Ελλάδος στην εκκρεμή υπόθεση υπέρ της εξαίρεσης των δικηγορικών υπηρεσιών από το καθεστώς ΦΠΑ, επιβάλλεται για την υπεράσπιση της συνταγματικής μας τάξης και την διαφύλαξη του δικαιώματος δικαστικής προστασίας.
Οπως τονίζεται στην επιστολή, “η επιβολή ΦΠΑ στις δικηγορικές υπηρεσίες, δηλαδή σε μιά υπηρεσία που ενέχει τα στοιχεία του λειτουργήματος και δεν αποτελεί απλή επιλογή ή πολυτέλεια, αλλά καθοριτικό παράγοντα για την αποτελεσματική άσκηση του δικαιώματος δικαστικής προστασίας και αναγκαία συνθήκη για την ορθή απονομή της Δικαιοσύνης, αυξάνει την οικονομική επιβάρυνση του πολίτη που επιθυμεί να ασκήσει το συνταγματικώς και υπερνομοθετικώς κατοχυρωμένο αυτό δικαίωμά του”.
Στο παραπάνω συνημμένο έγγραφο μπορείτε να δείτε ολόκληρη την επιστολή του Προέδρου του ΔΣΑ προς τον υπουργό Δικαιοσύνης για το θέμα.
από Δ.Σ.Α.
Το 2015 βρίσκει την Ελλάδα να αντιμετωπίζει τις συνέπειες της ανθρωπιστικής κρίσης. 1.500.000 είναι άνεργοι. Συνολικά 2500.000 σήμερα είναι αυτοί που βιώνουν κάτω από τα όρια της φτώχιας. Η σχέση των δικηγόρων με την ανθρωπιστική κρίση έχει να κάνει με το ότι οι μισοί σχεδόν δικηγόροι ζουν κάτω από τα όρια της φτώχιας. Η αξιοπρέπειά τους όμως τους επιβάλλει τη σιωπή.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του Δικηγορικού Συλλόγου Βόλου, το 2014 το 19%των μελών μας δεν είχε ούτε μία παράσταση. Άρα είναι άνεργοι. Το 14% είχε από 1 έως 5 παραστάσεις. Άρα είναι υποαπασχολούμενοι. Τα όρια της ακραίας φτώχιας είναι 233 ευρώ το μήνα, δηλαδή 2796 το χρόνο. Είναι προφανές ότι το 33% των μελών μας, που είναι στην πράξη άνεργοι, ή υποαπασχολούμενοι, δεν κερδίζουν ετησίως ούτε αυτά τα 2796 ευρώ της ακραίας φτώχιας. Υπάρχει όμως κι ένα ποσοστό 12% των δικηγόρων του Βόλου, που είχε από 6 έως 10 παραστάσεις. Τα όρια της φτώχιας είναι 432 ευρώ το μήνα ή 5184 ευρώ το χρόνο. Θεωρώ πιθανό ότι με 6 μέχρι 10 παραστάσεις πολύ δύσκολα ένας δικηγόρος ξεπερνάει το όριο της φτώχιας των 5184 ευρώ.
Πώς όμως αντιμετώπισε το κράτος τους δικηγόρους, που βιώνουν κάτω από τα όρια της φτώχιας; Φορολογώντας τους με ποσοστό 26% από το πρώτο ευρώ. Υποχρεώνοντας και τον χωρίς εισόδημα δικηγόρο να πληρώνει 650 ευρώ για τέλος επιτηδεύματος. Χαιρετίζω ως ένα πρώτο βήμα προς τη θετική κατεύθυνση την εξαγγελία από τη νέα κυβέρνηση του αφορολόγητου των 12.000 ευρώ. Αν όμως η κυβέρνηση δεν θέλει το θάνατο του δικηγοράκου, ας μην επιστρέψει τη διαμόρφωση ολιγοπωλιακών καταστάσεων. Ας μην επιτρέψει μία μεγάλη δικηγορική εταιρία να συγκεντρώνει όλες τις υποθέσεις τραπεζών, που αφαιρούνται από εκατοντάδες δικηγόρους-συνεργάτες τους. Δεν δεχόμαστε κάποιοι μεγαλόσχημοι των Αθηνών να εκμεταλλεύονται το νέο επαρχιώτη δικηγόρο για να τους κάνει θελήματα για 10 και 20 ευρώ.
Αν η νέα κυβέρνηση δεν θέλει οι νέοι δικηγόροι να αναστείλουν τη δραστηριότητά τους, πρέπει να δώσει κίνητρα. Ας μειωθούν, για παράδειγμα, οι ασφαλιστικές εισφορές. Το 40% των δικηγόρων της χώρας δεν μπορεί να τις πληρώσει. Είναι δυνατόν οι συντάξεις να έχουν μειωθεί και οι ασφαλιστικές εισφορές να έχουν αυξηθεί;
Ο Δικηγορικός Σύλλογος Βόλου όμως δεν στέκεται μόνο στο πλευρό των μελών του. Στέκεται στο πλευρό της κοινωνίας. Γιατί κι εμείς κομμάτι της κοινωνίας είμαστε. Φωνάζαμε για την αδικία που γινόταν με τον ΕΝΦΙΑ. Πλέον ο ΕΝΦΙΑ είναι προς κατάργηση. Φωνάζαμε για την αδικία με τα ακριβά παράβολα που εμποδίζουν την πρόσβαση των πολιτών στη Δικαιοσύνη.
Χειροκροτήσαμε τη θαρραλέα απόφαση του Μονομελούς Εφετείου Ιωαννίνων, που έκρινε αντισυνταγματική την επιβολή του παραβόλου στην έφεση. Και θα χειροκροτήσουμε το νέο Υπουργό Δικαιοσύνης μόλις υλοποιήσει την υπόσχεση για την κατάργηση των ακριβών παραβόλων. Γιατί κανένα σύγχρονο κράτος δεν δικαιούται να εμποδίζει την πρόσβαση στη Δικαιοσύνη των φτωχών πολιτών.
Τελειώνοντας θέλω να πω ότι οι δικηγόροι δεν φημίζονται για το συνδικαλισμό τους σε σχέση με άλλους κλάδους. Λίγοι όμως γνωρίζουν ότι η Ολομέλεια των Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος είναι η μόνη που αρνήθηκε το διάλογο με την Τρόικα. Και τον αρνήθηκε , διότι δεν αναγνώρισε το θεσμικό της ρόλο. Σήμερα ο θεσμικός ρόλος της Τρόικα αμφισβητείται κι επισήμως.
Σήμερα λοιπόν που η Ελλάδα μετράει στα δάκτυλα τους πραγματικούς φίλους της, είναι νομίζω επίκαιροι για την Τρόικα, που πρώτοι εμείς οι δικηγόροι της κλείσαμε την πόρτα, οι στίχοι του Ελύτη από το Άξιον Εστί:
«Ήρθαν ντυμένοι φίλοι
αμέτρητες φορές οι εχθροί μου
το πανάρχαιο χώμα πατώντας
και το χώμα δεν έδεσε ποτέ με τη φτέρνα τους»
Ας μάθουν αυτό που είπε ο Χαρίλαος Τρικούπης: «Η Ελλάς προώρισται να ζήσει και θα ζήσει».
ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΒΟΛΟΥ
ΛΑΖΑΡΟΥ ΓΑΪΤΑΝΗ
ΣΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ «ΚΑΝΟΝΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΚΑΙ ΝΟΜΟΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ»
ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 13 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2015
Τα θέματα του συνεδρίου είναι από εκείνα που επηρεάζουν τις σχέσεις της Εκκλησίας και της Πολιτείας. Πιστεύω στους διακριτούς θεσμικούς ρόλους. Η Εκκλησία δεσμεύει με τους κανόνες της τους πιστούς. Η Πολιτεία δεσμεύει με τους νόμους της τους περικλειόμενους από τα σύνορά της. Οι διακριτοί θεσμικοί ρόλοι απαιτούν την αποφυγή παρεμβάσεων του ενός στον τομέα του άλλου. Γίνονται παρεμβάσεις; Ασφαλώς και γίνονται. Δεν μπορεί ιερωμένοι να προβαίνουν δημόσια σε πολιτικά σχόλια, δεν μπορεί να ταυτίζονται με πολιτικά κόμματα. Και βέβαια δεν μπορεί πολιτικά πρόσωπα να απαξιώνουν τους εκπροσώπους της εκκλησίας. Απαιτείται αλληλοσεβασμός. Απαιτείται να τηρηθούν οι ισορροπίες. Από τη μία οι κανόνες και η εκκλησιαστική παράδοση. Από την άλλη οι νόμοι της Ελληνικής Πολιτείας και οι Ευρωπαϊκές συνθήκες.
Το σύμφωνο συμβίωσης, για παράδειγμα, αντιβαίνει στο μυστήριο του γάμου. Έχει όμως μικρότερο κόστος. Το 2014 υπογράφτηκαν 1568 σύμφωνα συμβίωσης. Μικρός αριθμός, τριπλάσιος όμως σε σχέση με το 2013. Οι γάμοι στο ίδιο διάστημα έφτασαν τους 58429. Αυτό σημαίνει ότι η ελληνική κοινωνία τάσσεται σταθερά υπέρ του γάμου, αντιμετωπίζει όμως με αυξημένο ενδιαφέρον το σύμφωνο συμβίωσης.
Όσον αφορά το σύμφωνο συμβίωσης των ομοφύλων ζευγαριών η Ελλάδα και η Λιθουανία είναι οι μόνες χώρες, που το σύμφωνο συμβίωσης δεν περιλαμβάνει και τα ομόφυλα ζευγάρια. Κάποιοι θα πουν ότι και οι μειοψηφίες έχουν δικαιώματα. Το ερώτημα όμως είναι, κατά πόσο είναι έτοιμη η ελληνική κοινωνία να το δεχτεί;
Διαφορετικά αντιμετωπίζει πλέον η ελληνική κοινωνία το θεσμό του πολιτικού γάμου, ύστερα από 33 χρόνια εφαρμογής. Το 2014 οι θρησκευτικοί και οι πολιτικοί γάμοι ισομοιράστηκαν. Ο γάμος βέβαια για την Εκκλησία είναι μυστήριο, ενώ και οι έλληνες είναι βαθιά θρησκευόμενοι. Δυστυχώς όμως αντί το θρησκευτικό συναίσθημα να επιβάλλει ένα λιτό γάμο , αυτός χρησιμοποιείται ως μέσον κοινωνικής επίδειξης. Ήταν επόμενο ότι η οικονομική κρίση θα έστρεφε ολοένα και περισσότερους στη λύση του πολιτικού γάμου.
Επιτρέψτε μου την καλόπιστη επισήμανση δύο επικοινωνιακών προβλημάτων της Εκκλησίας στο θέμα της καύσης των νεκρών: α) Δεν υπάρχει από την Ιερά Σύνοδο κωδικοποίηση των λόγων της απόρριψης της καύσης των νεκρών. Υπάρχουν διάφορες θεολογικές απόψεις , οι οποίες όμως μερικές φορές είναι αντικρουόμενες. Κυριαρχεί βεβαίως η θέση του Αποστόλου Παύλου ότι το σώμα είναι ο ναός του Αγίου Πνεύματος. β) Δεν δίνεται πειστική απάντηση στο πρόβλημα της έλλειψης χωρών στα νεκροταφεία. Στον καύσωνα του 1987 στην Αθήνα πέθαναν 1118 άτομα. Δεν μπορούσαν να τους θάψουν. Τότε ήταν που ζητήθηκε για πρώτη φορά η καύση των νεκρών. Το αίτημα υπέβαλε ο τότε Δήμαρχος Μιλτιάδης Έβερτ.
Ως νομικός βρίσκω ενδιαφέρουσα την επισήμανση ιατροδικαστών ότι η καύση οδηγεί στην συγκάλυψη εγκλημάτων. Θυμίζω την περίπτωση του Γιασέρ Αραφάτ. Πέθανε το 2004 από εγκεφαλικό. Το 2013 ύστερα από εξέταση των οστών, βρέθηκε ποσότητα πολωνίου 18 φορές μεγαλύτερη από την κανονική. Άρα είχε δηλητηριαστεί. Αν είχε καεί τα ίχνη του πολωνίου θα είχαν εξαφανιστεί.
Πέρα από νομικός ως έλληνας δεν μπορώ να αγνοήσω ότι η ταφή έχει ρίζες στον ελληνικό πολιτισμό από τους Μυκηναϊκούς χρόνους.
Η Δημοκρατική ευαισθησία θα έλεγα ότι επιβάλλει τη δυνατότητα καύσης τουλάχιστον στους μη ελληνορθόδοξους. Με το υπάρχον πάντως νομοθετικό πλαίσιο του Ν.4277/2014, στα άρθρα 48 και 49, όταν δεν υπάρχει δήλωση εν ζωή του θανόντος, δίνεται η δυνατότητα της επιλογής στους συγγενείς του νεκρού. Έτσι όμως υπάρχει αυθαίρετη ερμηνεία της βούλησης του νεκρού.
Κλείνοντας θα ήθελα να πω ότι οι συνθήκες της βαθιάς πνευματικής και οικονομικής κρίσης δεν επιτρέπουν την πολυτέλεια συγκρούσεων ανάμεσα στην Πολιτεία και στην Εκκλησία. Απαιτούν αντίθετα την όσο το δυνατόν, καλύτερη συνεργασία και μάλιστα σε όλα τα επίπεδα. Διότι από αυτή τη συνεργασία ωφελημένες θα βγούν οι οικονομικά ασθενέστερες τάξεις, ωφελημένη θα βγεί η ίδια η Ελλάδα.