Archive for month: Φεβρουάριος, 2016
Προκήρυξη διαγωνισμού για την εισαγωγή 61 σπουδαστών στην Εθνική Σχολή Δικαστικών Λειτουργών
/in Ανακοινώσεις Δ.Σ.Β. /by grammateiaΤο Υπουργείο Δικαιοσύνης ενημερώνει ότι με κοινή απόφαση των υπουργών Οικονομίας, Ανάπτυξης και Τουρισμού, Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και του αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών, προκηρύχθηκε διαγωνισμός για την εισαγωγή 61 σπουδαστών στην Εθνική Σχολή Δικαστικών Λειτουργών.
Στο παραπάνω συνημμένο αρχείο, μπορείτε να δείτε το ενημερωτικό έγγραφο του υπουργείου Δικαιοσύνης
ΘΕΜΑ: ΑΠ 198/2015 (πολ.) Αξίωση δικηγόρου να λάβει αμοιβή μεγαλύτερη της κατώτερης από τη νόμιμη που κατέβαλε η εντολέας του Τράπεζα στους συνεργαζόμενους δικηγόρους της. Η μη γνωστοποίηση της πρόθεσής του να ζητήσει τη νόμιμη αμοιβή δεν συνιστά καταχρηστική άσκηση δικαιώματος.
/in Ανακοινώσεις Δ.Σ.Β. /by grammateiaΘΕΜΑ: ΑΠ 198/2015 (πολ.) Αξίωση δικηγόρου να λάβει αμοιβή μεγαλύτερη της κατώτερης από τη νόμιμη που κατέβαλε η εντολέας του Τράπεζα στους συνεργαζόμενους δικηγόρους της. Η μη γνωστοποίηση της πρόθεσής του να ζητήσει τη νόμιμη αμοιβή δεν συνιστά καταχρηστική άσκηση δικαιώματος.
******************************
“Κατά το άρθρο 281 ΑΚ “Η άσκηση του δικαιώματος απαγορεύεται αν υπερβαίνει προφανώς τα όρια που επιβάλλουν η καλή πίστη ή τα χρηστά ήθη ή ο κοινωνικός ή οικονομικός σκοπός του δικαιώματος”. Κατά την έννοια της διατάξεως αυτής καλή πίστη “θεωρείται η συμπεριφορά του χρηστού και συνετού ανθρώπου, που επιβάλλεται κατά τους συνηθισμένους τρόπους ενεργείας, ενώ ως κριτήριο των “χρηστών ηθών” χρησιμεύουν οι ιδέες του κατά γενική αντίληψη χρηστώς και εμφρόνως σκεπτόμενου ανθρώπου. Για την εφαρμογή της διατάξεως αυτής δεν αρκεί καταρχήν μόνη η επί μακρό χρόνο αδράνεια του δικαιούχου να ασκήσει το δικαίωμα του, ούτε η καλόπιστη πεποίθηση του υπόχρεου ότι δεν υπάρχει το δικαίωμα κατ” αυτού ή ότι δεν πρόκειται τούτο να ασκηθεί, ούτε κατ’ ανάγκην από την άσκησή του να δημιουργούνται απλώς δυσμενείς ή και αφόρητες επιπτώσεις για τον υπόχρεο, αλλά απαιτείται κατά περίπτωση συνδυασμός των ανωτέρω και γενικώς η συνδρομή ιδιαίτερων περιστάσεων, αναγομένων στη συμπεριφορά τόσο του δικαιούχου όσο και του υπόχρεου, εφόσον όμως αυτή του τελευταίου τελεί σε αιτιώδη σχέση με εκείνη του δικαιούχου και δεν είναι άσχετη με αυτήν, ώστε η άσκηση του δικαιώματος να αποβαίνει αντίθετη στις περί δικαίου και ηθικής αντιλήψεις του μέσου κοινωνικού ανθρώπου…
Από το γεγονός ότι ο ενάγων (δικηγόρος) δεν γνωστοποίησε την πρόθεσή του στην εναγομένη (Τράπεζα) να ζητήσει τη νόμιμη αμοιβή για τις υποθέσεις που του ανέθεσε, αν και γνώριζε ότι η τελευταία είχε καθιερώσει βάσει πίνακα κατώτερες των νομίμων αμοιβές για τους συνεργαζόμενους δικηγόρους, δεν μπορεί να συνταχθεί καταρχήν ότι αποδεχόταν τις αμοιβές αυτές και συμφωνούσε έτσι σιωπηρά να ενταχθεί στο καθιερωμένο από την εναγομένη σύστημα αμοιβών των συνεργαζομένων με αυτή δικηγόρων.
Σε κάθε όμως περίπτωση, η παράλειψη του ενάγοντος να προβεί στην ανωτέρω γνωστοποίηση και αν ακόμη δημιούργησε στην εκκαλούσα την πεποίθηση ότι αυτός είχε αποδεχθεί τις μη νόμιμες αμοιβές του πίνακα που ήταν κατώτερες των καθοριζομένων από τον Κώδικα Δικηγόρων, δεν καθιστά καταχρηστική την άσκηση του δικαιώματος του να ζητήσει τη νόμιμη αμοιβή του, αφού η ως άνω παράλειψη και οι λοιπές περιστάσεις που επικαλείται η εκκαλούσα δεν δικαιολογούν τη δημιουργία τέτοιας πεποιθήσεως και μάλιστα σε σημείο που η μεταγενέστερη άσκηση των νόμιμων αξιώσεων του ενάγοντος και η απόκρουση των επιβαλλομένων από την εναγομένη μικρότερων των νόμιμων αμοιβών, αντικειμενικά εκτιμώμενη, να παρέχει την έντονη εντύπωση της αδικίας και να έρχεται σε προφανή αντίφαση προς τις αρχές της καλής πίστης και των χρηστών ηθών.
Τα όρια των αρχών αυτών, εξάλλου, δεν υπερβαίνει η εν λόγω παράλειψη, έστω και αν είχε την επικαλούμενη από την εναγομένη συνέπεια, δηλαδή ότι την απέτρεψε να προσφύγει στις υπηρεσίες άλλου δικηγόρου, που θα αμειβόταν με τις αμοιβές του πίνακα της εναγομένης ή σε δικηγόρο που θα απασχολεί με πάγια αμοιβή, αφού η δυνατότητα αυτής να καταβάλει σε άλλο δικηγόρο μικρότερη από την οριζόμενη στο νόμο αμοιβή δεν αποτελεί νόμιμο τρόπο αποφυγής της αμοιβής αυτής και μάλιστα τρόπο που όφειλε κατά την καλή πίστη και τα χρηστά ήθη να μην αποτρέψει ο ενάγων. Εξάλλου, από το ότι η εναγομένη κατέβαλε στον ενάγοντα διάφορα ποσά ως αμοιβή για τις ενέργειες που έκανε και ο τελευταίος εξέδιδε αποδείξεις χωρίς τη μνεία σε αυτές για οριστική εξόφληση καθίσταται σαφής η πρόθεσή του να αξιώσει την προβλεπόμενη νόμιμη αμοιβή του.
Ενόψει των ανωτέρω, η άσκηση της ένδικης αξίωσης του ενάγοντος να αμειφθεί σύμφωνα με τα ελάχιστα όρια αμοιβής, όπως αυτά ορίζονται από τις διατάξεις των άρθρων 92 παρ. 1, 98,100 επ. του ΝΔ 3062/1954 “περί Κώδικος Δικηγόρων”, δεν προσκρούει στη συγκεκριμένη περίπτωση στις περί δικαίου και ηθικές αντιλήψεις του μέσου κοινωνικού ανθρώπου, ούτε υπερβαίνει κατ’ αντικειμενική κρίση προφανώς τα οριζόμενα όρια από τη διάταξη του άρθρου 281 ΑΚ και επομένως η ένσταση της εναγομένης περί καταχρηστικής άσκησης του αγωγικού δικαιώματος, την οποία η τελευταία προέβαλε πρωτοδίκως και επαναφέρει εν προκειμένω με λόγο έφεσης”. Με βάση τις παραδοχές του αυτές, το Εφετείο απέρριψε την έφεση της αναιρεσείουσας, επικυρώνοντας την πρωτοβάθμια απόφαση που είχε αποφανθεί ομοίως. Με τις παραδοχές του αυτές το Εφετείο, διέλαβε σαφείς, πλήρεις και επαρκείς αιτιολογίες και δεν στέρησε την απόφασή του νόμιμης βάσης, αφού από αιτιολογικό αυτής προκύπτουν όλα τα περιστατικά τα οποία ήταν αναγκαία για την κρίση του δικαστηρίου, στη συγκεκριμένη περίπτωση για τη μη εφαρμογή της διατάξεως του άρθρου 281 ΚΠολΔ.
Τούτο διότι, με βάση τις ανέλεγκτες πιο πάνω παραδοχές της προσβαλλόμενης απόφασης, η επί τριετία παράλειψη του αναιρεσίβλητου να γνωστοποιήσει την πρόθεσή του και να απαιτήσει τα ελάχιστα όρια της αμοιβής του, χωρίς την εκ μέρους του απόκρουση των επιβαλλομένων από την εναγομένη-αναιρεσείουσα μικρότερων των νόμιμων αμοιβών, δεν είναι στοιχεία αρκετά για να θεωρηθεί ότι δημιουργήθηκε στις σχέσεις των διαδίκων κατάσταση τέτοια, έτσι ώστε η ανατροπή της να καθιστά προφανώς καταχρηστική την άσκηση από τον αναιρεσίβλητο του εν λόγω δικαιώματός του. Οι πιο πάνω αναφερόμενες παραλείψεις του αναιρεσίβλητου, συνεπικουρούν και ενισχύουν την κατάσταση αδράνειας του τελευταίου, δεν συνιστούν ωστόσο τη συμπεριφορά εκείνη που θα δημιουργούσε στην αναιρεσείουσα την πεποίθηση ότι δεν θα ασκήσει, ο αντίδικός της, το σχετικό δικαίωμά του».
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ- Απόφαση Σ.Ε για τον αποκλεισμό των δικηγόρων από Εθνικό Μητρώο Επιτελικών Στελεχών Δημόσιας Διοίκησης
/in Ανακοινώσεις Δ.Σ.Β. /by grammateiaΟΛΟΜΕΛΕΙΑ ΠΡΟΕΔΡΩΝ
ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Απόφαση Σ.Ε για τον αποκλεισμό των δικηγόρων από Εθνικό Μητρώο Επιτελικών Στελεχών Δημόσιας Διοίκησης
Η Συντονιστική Επιτροπή της Ολομέλειας των Προέδρων των Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος, που συνεδρίασε την Παρασκευή, 5/2/2016 στα γραφεία του ΔΣΑ, ασχολήθηκε και με το νομοσχέδιο που αποκλείει τους δικηγόρους από το Εθνικό Μητρώο Επιτελικών Στελεχών της δημόσιας διοίκησης.
Για το θέμα αυτό, η Συντονιστική Επιτροπή επισημαίνει τα εξής:
Κατατέθηκε στη Βουλή, και εισήχθη σήμερα προς συζήτηση στην Επιτροπή Δημόσιας Διοίκησης το νομοσχέδιο του Υπουργείου Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης «Εθνικό Μητρώο Επιτελικών Στελεχών Δημόσιας Διοίκησης, Βαθμολογική Διάρθρωση Θέσεων, Συστήματα Αξιολόγησης, Προαγωγών και Επιλογής Προϊσταμένων (Διαφάνεια – Αξιοκρατία και Αποτελεσματικότητα της Δημόσιας Διοίκησης)».
Στο Μέρος Α’ του ν/σ εξαγγέλλεται η σύσταση Μητρώου Επιτελικών Στελεχών Δημόσιας Διοίκησης, στο οποίο θα εγγράφονται αποκλειστικώς δημόσιοι υπάλληλοι, καθηγητές πανεπιστημίου και απόστρατοι, προκειμένου να στελεχώσουν τις μετακλητές ανώτατες θέσεις της υπαλληλικής ιεραρχίας (Γενικοί και Ειδικοί Γραμματείς Υπουργείων) και θέσεις Προέδρων, Διοικητών και μελών ΔΣ νομικών προσώπων του δημοσίου και ευρύτερου δημοσίου τομέα.
Για πρώτη φορά οι δικηγόροι αποκλείονται από τη στελέχωση των θέσεων των Γενικών και Ειδικών Γραμματέων και των οργάνων Διοίκησης ΝΠ του δημοσίου και του ευρύτερου δημοσίου τομέα. Σημειώνεται ότι δεν υπάρχει ρητή αναφορά ούτε στους έμμισθους του δημοσίου.
Επί της αρχής ο αποκλεισμός συλλήβδην των στελεχών του ιδιωτικού τομέα, αποτελεί συντηρητική, αναχρονιστική παρέμβαση στη δημόσια διοίκηση. Προτιμάται για το δημόσιο η οπισθοδρομική αυτοαναφορικότητα αντί της γόνιμης ώσμωσης με τις ζωντανές δυνάμεις της οικονομικής και κοινωνικής ζωής.
Ανεξαρτήτως της ανωτέρω επιφύλαξης, ακόμη και εάν δεχόταν κανείς τη λογική του ν/σ, ο αποκλεισμός συλλήβδην των δικηγόρων αντιβαίνει ευθέως στην ρητή θεσμική κατοχύρωση του δημόσιου λειτουργηματικού χαρακτήρα της δικηγορίας. Ο δικηγόρος είναι δημόσιος λειτουργός (άρθρο 1 παρ. 1 εδ. α ΚωδΔικ) και συλλειτουργός της δικαιοσύνης (άρθρο 2 ΚωδΔικ). Το λειτούργημά του αποτελεί θεμέλιο του κράτους δικαίου (άρθρο 1 παρ. 1 εδ. β ΚωδΔικ).
Με δεδομένο ότι συνταγματική αποστολή της δημόσιας διοίκησης είναι η εμπραγμάτωση του κράτους δικαίου στο πλαίσιο της αρχής της νομιμότητας της διοικητικής δράσης (Συντ. 25, 26, 50), η δυνατότητα συμβολής του δικηγορικού σώματος στην επίτευξη των ανωτέρω σκοπών είναι προφανής.
Ο αποκλεισμός των δικηγόρων από το Εθνικό Μητρώο Επιτελικών Στελεχών αποτελεί μία ακόμη έκφανση της εχθροπρακτικής συμπεριφοράς της Πολιτείας έναντι του δικηγορικού σώματος. Δεν είναι μόνον η ατεκμηρίωτη πρόταση της κυβέρνησης για το ασφαλιστικό, που καταλήγει σε αντισυνταγματική δήμευση του εισοδήματος. Είναι και σειρά προσβλητικών δηλώσεων Υπουργών:
Μόλις χθες ο Υπουργός Εργασίας δήλωσε δημόσια ότι οι δικηγόροι με τις γραβάτες και τα μαντηλάκια δεν πλήρωναν αρκετά μέχρι σήμερα. Δεν έχει σημασία αν εντάσσει τον εαυτό του σ αυτή την κατηγορία. Δεν μπορεί να προσβάλλει βάναυσα την συντριπτική πλειονότητα του δικηγορικού σώματος που αγωνίζεται καθημερινά, μέσα σε αντίξοες συνθήκες, για να ανταποκριθεί με αξιοπρέπεια στις ανάγκες του λειτούργηματός του.
Λίγες ημέρες πριν ο κ. Σταθάκης εξήγγειλε την ίδρυση Κέντρων Πληροφόρησης για δανειολήπτες ώστε να μην είναι δέσμιοι της νομικής συμβουλής. Αγνοεί ο κ. Υπουργός ότι οι πολίτες δεν είναι δέσμιοι των νομικών συμβουλών , αλλά αναζητούν τη συμπαράσταση των δικηγόρων ώστε να προστατευθούν έναντι των αυθαίρετων, παράνομων και συχνά κακόπιστων διοικητικών πρακτικών. Ο λαϊκισμός πρέπει να έχει όρια.
Κατόπιν αυτών:
1. Καλούμε την Κυβέρνηση να προβλέψει την δυνατότητα ένταξης των δικηγόρων, ως αμίσθων δημοσίων λειτουργών, στο Εθνικό Μητρώο Επιτελικών Στελεχών της Δημόσιας Διοίκησης.
2. Καταδικάζουμε διαρρήδην την βάναυση, εχθροπρακτική στοχοποίηση του δικηγορικού σώματος από την Κυβέρνηση. Οι δικηγόροι θα διατηρήσουν το υψηλό τους φρόνημα και θα παραμείνουν αταλάντευτοι υπερασπιστές του κράτους δικαίου και της Δικαιοσύνης.
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ-Απόφαση της Σ.Ε. για παράταση της πανελλαδικής αποχής έως και την Δευτέρα 15/2/2016 για το ασφαλιστικό
/in Ανακοινώσεις Δ.Σ.Β. /by grammateiaΟΛΟΜΕΛΕΙΑ ΠΡΟΕΔΡΩΝ
ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Απόφαση για παράταση της πανελλαδικής αποχής έως και την Δευτέρα 15/2/2016 για το ασφαλιστικό
Η Συντονιστική Επιτροπή της Ολομέλειας των Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος, που συνεδρίασε την Παρασκευή 5/2/2016 στα γραφεία του ΔΣΑ για το θέμα του ασφαλιστικού, αποφάσισε την συνέχιση της πανελλαδικής αποχής των Δικηγόρων έως και την Δευτέρα 15 Φεβρουαρίου 2016.
Τα μέλη της Συντονιστικής επαναλαμβάνουν την πάγια θέση του δικηγορικού σώματος για άμεση απόσυρση του ασφαλιστικού προσχεδίου της κυβέρνησης και έναρξη ουσιαστικού διαλόγου από μηδενική βάση.
Η Σ.Ε επισημαίνει ότι η κυβέρνηση εμμένει σ’ ένα ασφαλιστικό προσχέδιο αναξιόπιστο και μη βιώσιμο, χωρίς μάλιστα να παραθέτει, όπως επανειλημμένα της έχει ζητηθεί, συγκεκριμένα στοιχεία καθώς και αναλογιστική μελέτη για την βιωσιμότητα του.
ΠΟΛ.1007/5-1-2016
/in Ανακοινώσεις Δ.Σ.Β. /by grammateiaΘΕΜΑ: «Κοινοποίηση του επισήμου αντιγράφου της γνωμοδότησης υπ’ αριθ. 231/2015 του Β’ τμήματος του Ν.Σ.Κ., αναφορικά με τη δυνατότητα υπαγωγής στις ευνοϊκές διατάξεις της παραγράφου 6 του άρθρου 66 του ν. 4174/2013, υποθέσεων, για τις οποίες την 26.7.2013, είχε ήδη εκδοθεί, αλλά δεν έχει επιδοθεί δικαστική απόφαση.»
Σας κοινοποιούμε επίσημο αντίγραφο της υπ’ αριθ. 231/2015 γνωμοδότησης του Ν.Σ.Κ. (Β’ τμήμα), η οποία έγινε αποδεκτή από τον Αναπληρωτή Υπουργό Οικονομικών, αναφορικά με τη δυνατότητα υπαγωγής στις ευνοϊκές διατάξεις της παραγράφου 6 του άρθρου 66 [1] του ν. 4174/2013, υποθέσεων, για τις οποίες την 26.7.2013, ημερομηνία δημοσίευσης του νόμου αυτού, είχε ήδη εκδοθεί, αλλά δεν έχει επιδοθεί δικαστική απόφαση, και παρακαλούμε για την ομοιόμορφη εφαρμογής της στις σχετικές περιπτώσεις.
Σύμφωνα με την πιο πάνω γνωμοδότηση, υποθέσεις για τις οποίες στις 26.7.2013, ημερομηνία δημοσίευσης του ν. 4174/2013, είχε ήδη εκδοθεί δικαστική απόφαση, αλλά δεν είχε παρέλθει η προθεσμία για άσκηση έφεσης ή αναίρεσης κατ’ αυτής, μπορούν να υπαχθούν στις ευνοϊκές διατάξεις της παραγράφου 6 του άρθρου 66 [1] του ν. 4174/2013 «Κώδικας Φορολογικής Διαδικασίας».
Ακριβές Αντίγραφο
αα Ο Προϊστάμενος της Γραμματείας Η Δ/ΝΤΡΙΑ ΕΛΕΓΧΩΝ
ΣΤΑΝΤΖΟΥ ΜΑΡΙΑ